എന്റെ നിസ്സഹായതയെ ആണ് നീ അഹങ്കാരം എന്ന് വിളിച്ചത്
എന്റെ മരവിപ്പിനെ പുച്ഛമെന്നും ...
ഫോണിന്റെ അങ്ങേ തലക്കലെ നനുത്ത ശബ്ദത്തിനു ജീവനുണ്ടോ
എന്ന് നീ തിരക്കിയിരുന്നോ ?
തണുത്തുറഞ്ഞ ശരീരത്തില് നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന ശബ്ദത്തിനു
ഇത്രയും വികാരങ്ങളെ അവകാശപെടാനുണ്ടായിരുനനോള്ളൂ ...
ഞാന് മരിച്ചതെന്നാണ് ?
ഞാന് പോലും അറിയാതെ എന്നെ കൊലപ്പെടുത്തിയ ആ രാത്രി നീ എങ്ങനെ അറിയാനാണ് ???
എങ്കിലും ഞാന് നന്ദിയുള്ളവളായിരുന്നു; മരിച്ചെങ്കിലും
ഞാന് നിന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചില്ല ;
പതിവുകള് തെറ്റിച്ചില്ല ...
എല്ലാം ആവര്ത്തിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു ..;
ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലാതെ ...
അപ്പോള് നീ ചോദിച്ചേക്കാം ; ശവത്തിനെന്തു വികാരമെന്ന് ,
അതേ ചോദ്യത്തിനു തന്നെയാണ് ഞാനും ഉത്തരം തേടുന്നത് . . .
ജലകന്യ!
ReplyDeleteമരണാനന്തരം തുടരുന്ന പ്രണയജീവിതമാണ് മനസ് നിറയെ! നീലിമ ജനിമൃതികള്ക്കപ്പുറം നില്ക്കുന്നു! ഇവിടെയും!
ഇതെല്ലാം സ്വന്തം അനുഭവത്തില്നിന്നാണെന്ന് ഒരു ഫീല് വരുന്നു. കടുത്ത നൈരാശ്യദു:ഖത്തിന്റെ ഫീല്! :(
:)
ReplyDelete